Pan Władysław Bielawa

Pierwsza dekada XXI w. to trudny okres w wieloletniej historii Zespołu Szkół nr 4 w Dębicy. Związana z niekorzystnymi trendami demograficznymi, malejąca liczba uczniów ubiegających się o przyjęcie do szkół ponadgimnazjalnych, rosnące aspiracje edukacyjne młodzieży, preferującej w tym czasie kształcenie ogólne, a co za tym idzie, pojawiające się pierwsze symptomy kryzysu szkolnictwa zawodowego, nie sprzyjały pomyślnemu naborowi do znacznie oddalonej od centrum Dębicy i niezbyt dobrze skomunikowanej, szkoły. 

Towarzyszyła mi jednak świadomość, że szkoła z tak bogatą tradycją w kształceniu zawodowym nie powinna zniknąć z mapy placówek edukacyjnych powiatu dębickiego. Bez względu na pojawiające się trudności, o jej znaczeniu dla lokalnego środowiska świadczyło nie tylko liczne grono, dobrze przygotowanych do zawodu, wciąż aktywnych na rynku pracy, absolwentów, ale i doskonale przygotowana kadra pedagogiczna, która konsekwentnie walczyła o przetrwanie szkoły.

To właśnie ogromna determinacja grona nauczycielskiego Zespołu Szkół nr 4 utwierdziła mnie w przekonaniu, że szkoła, chociaż w nieco zmienionym kształcie, powinna funkcjonować nadal, stanowiąc chociażby, element zdrowej konkurencji dla pozostałych szkół zawodowych w powiecie.

Wcześniej podjęta decyzja o zaadaptowaniu budynku przy ul. Parkowej na siedzibę Starostwa Powiatowego w Dębicy oraz zmiana lokalizacji, mieszczących się dotychczas
na ul. Strumskiego, dwóch wydziałów urzędu, jak również Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej, Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego i Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie dawała perspektywę rozwiązania zaistniałego problemu. Sprzyjającymi okazały się i inne okoliczności. Rada Miejska przyjęła bowiem uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, na mocy której obszar przyległy do ogródka jordanowskiego został określony jako teren pod inwestycje służące oświacie
i wychowaniu. Postanowiłem wpisać się w tę koncepcję, adaptując niewykorzystywany już wówczas obiekt przy ul. Strumskiego na potrzeby szkoły zawodowej. Warto wspomnieć,
iż budynek ten był w przeszłości siedzibą młodzieżowego domu kultury, wcześniej mieściła się tu również biblioteka pedagogiczna, a przez pewien czas szkoła społeczna. Niewątpliwe jego atuty to bezpośrednie sąsiedztwo dworców kolejowego i autobusowego, jak również nowopowstałego boiska „Orlik” oraz położenie przy niezbyt ruchliwej ulicy, z szerokim chodnikiem i możliwością urządzenia parkingu.

O swoim planie poinformowałem Panią Dyrektor Teresę Karwetę, zaznaczając, że zmiana lokalizacji może być, wobec drastycznie pogarszającego się naboru, jedynym ratunkiem na samoistne wygaszenie szkoły. Jednocześnie, przy wydatnym wsparciu dyrektora Wydziału Rozwoju i Inwestycji - Mariusza Klisia, przystąpiłem do opracowania koncepcji zagospodarowania budynku na potrzeby szkoły. Założenia powstającego planu na bieżąco konsultowałem z Panią Dyrektor, która w związku z tym często pojawiała się w siedzibie Starostwa Powiatowego. Wstępnie wypracowana koncepcja została niebawem przyjęta przez Radę Pedagogiczną.

Aby budynek pełniący wcześniej funkcje biurowo-administracyjne dostosować do potrzeb szkoły należało wykonać szereg niezbędnych prac. Likwidacja licznych ścianek działowych, adaptacja sali widowiskowej na salę gimnastyczną, wygospodarowanie miejsc na szatnie
i sanitariaty, częściowa wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, remont instalacji wodnej oraz centralnego ogrzewania, to tylko przykłady podjętych prac modernizacyjnych. Budynek został ponadto ocieplony, wykonano elewację zewnętrzną, a działkę szkolną wzbogacono
o parking i nowe ogrodzenie od ul. Strumskiego.

Pomimo występującej w tym czasie niesprzyjającej aury, budynek udało się wyremontować
i zaadaptować na potrzeby szkoły zawodowej w zakładanym terminie. Pod koniec sierpnia odpowiednio wyposażony obiekt był gotowy na przyjęcie uczniów. Powiatowa inauguracja roku szkolnego 2010/2011 odbyła się w nowej siedzibie Zespołu Szkół nr 4 w Dębicy przy ul. Strumskiego - tym samym otwarta została kolejna karta w jej bogatej historii.