Pan Emilia Czapraga
„Wykreślić ze świata przyjaźń, to jakby zgasić słońce na niebie, gdyż niczym lepszym ani piękniejszym nie obdarzyli nas bogowie” – powiedział kiedyś Cyceron.
Uważam te słowa za ważne i prawdziwe, gdy wspominam miejsce, gdzie pracowała i ludzi, z którymi w czasie długich lat miałam przyjemność się spotykać.
Od września 1972 roku byliśmy niemal rodziną. Młodzież doceniała fakt, że uczy się w nowy, pachnącym jeszcze farbą budynku, a my czuliśmy się tu jak zgodna choć niewielka grupa, która stanowiła prawdziwe grono przyjaciół. Były wśród nas dwie koleżanki, o których pragnę powiedzieć kilka słów, gdyż odeszły na zawsze.
Pan Władysław Bielawa
Pierwsza dekada XXI w. to trudny okres w wieloletniej historii Zespołu Szkół nr 4 w Dębicy. Związana z niekorzystnymi trendami demograficznymi, malejąca liczba uczniów ubiegających się o przyjęcie do szkół ponadgimnazjalnych, rosnące aspiracje edukacyjne młodzieży, preferującej w tym czasie kształcenie ogólne, a co za tym idzie, pojawiające się pierwsze symptomy kryzysu szkolnictwa zawodowego, nie sprzyjały pomyślnemu naborowi do znacznie oddalonej od centrum Dębicy i niezbyt dobrze skomunikowanej, szkoły.
Pani Kazimiera Kłok:
Po ukończeniu studiów z zakresu filologii rosyjskiej na WSP w Rzeszowie, we wrześniu 1973 r. podjęłam pracę w ZSZ WUCH w Dębicy jako nauczyciel j. rosyjskiego. Praca nie była łatwa, ale z każdym dniem przynosiła coś nowego i interesującego. Młodzież (głównie chłopcy) była ciekawa nowości i świata, więc kiedy tylko pozwalały na to warunki, organizowaliśmy wspólne ogniska, spotkania, wyjścia do kina i teatrów, wycieczki w góry, do Krakowa czy Warszawy. Wiosną 1991r. koleżanki i koledzy zaczęli „namawiać' mnie do udziału w konkursie na stanowisko dyrektora naszej szkoły (dotychczasowy dyrektor Pan Franciszek Głuszko przygotowywał się do przejścia na emeryturę).
Pani Lidia Śmietana:
Jestem szczęśliwa, że dane mi było pracować przez 27 lat w szkole, która obecnie nosi nazwę Zespołu Szkół nr 4 im. Mikołaja Kopernika w Dębicy.
Od pierwszego dnia zachwyciłam się wspaniałą atmosferą, przyjacielskimi relacjami w gronie pedagogicznym a także otwartością, życzliwością i gotowością nauczycieli i wychowawców do wychodzenia naprzeciw problemom uczniów.
Współpraca Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Dębicy z Zespołem Szkół nr 4 w Dębicy
Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Dębicy współpracuje z Zespołem Szkół nr 4 w Dębicy od początku jej istnienia. Wspólne działania rozwinęły się znacząco po przeniesieniu szkoły do budynku na ul. Strumskiego 1.
Absolwentka Agnieszka Żurek – Dyrektor Zakładu Wodociągów i Kanalizacji w Brzeźnicy, Dyrektor Centrum Kultury w Pustkowie, Sekretarz Urzędu Gminy w Dębicy, V-ce Prezes Przedsiębiorstwa Gospodarowania Odpadami Sp. z o.o, posiadam uprawnienia do zasiadania w spółkach Skarbu Państwa, Prezes Stowarzyszenia „Milenium-Brzeźnica 2007”, założycielka „Akademii Małego Strażaka”
„ Zapytana jakie mam wspomnienia związane z szkołą –miałam ogromny mętlik w głowie, ponieważ z jednej strony tyle fajnych wspomnień a z drugiej a nic szczególnego mi się nie nasunęło poza tym, że właśnie to szkoła zmieniła całe moje życie. Trafiłam do wyjątkowej, męskiej klasy , gdzie poznałam mojego małżonka, z którym jestem do dziś. Technikum to również magiczna matematyka, która osobiście uświadomiła mi, że można wszystkiego się wyuczyć na pamięć. Moja złość na ten przedmiot z czasem przerodziła się w zahartowany charakter , który pozwala mi dążyć do obranego celu.
Absolwent -Robert Żurek -Naczelnik Wydziału Dochodzeniowo- śledczego Komendy Powiatowej Policji w Dębicy:
„Szkoła zmieniła moje wyobrażenia i nastawienie do rówieśników. Jako chłopak mieszkający na wiosce nigdy nie odczułem, aby istniał jakikolwiek podział między kolegami mieszkającymi na wsi i w mieście. Muszę też przyznać, iż bałem się tej konfrontacji, podziału na lepszych i gorszych, ponieważ w innych szkołach bywało naprawdę różnie. Natomiast technikum zjednoczyło nas wszystkich, a okres 5 lat przebywania razem sprawił, że mamy mnóstwo fajnych wspomnień”.
Paweł Bonarek – wspomnienie szkoły
„Gdy wspominam najlepsze chwile młodości moja pamięć zawsze powraca do lat szkolnych spędzonych w pięcioletnim Technikum Zawodowym w Zespole Szkół nr 4 im. Mikołaja Kopernika w Dębicy. Pomimo że dzisiaj, zajmuję się rzeczami zgoła odmiennymi zawodowo, dokonanego wyboru edukacyjnego bym nie zmienił. Dla mnie szkoła, to nie przedmioty i wiedza za nimi się kryjąca, tylko ludzie wpływający na nasze późniejsze życie. To właśnie w tej szkole spotkałem trójkę bliskich przyjaciół, to z nimi przeżywałem najlepsze chwile młodzieńczych lat. I pomimo że jednego z nich już wśród nas nie ma, a inny wybrał drogę życiową nie pozwalającą na bliskie kontakty, na zawsze pozostaną w moim sercu, nie jako przyjaciele, a bracia, których nigdy nie miałem.
Elżbieta i Ryszard Łagowscy
„W dniu 21 sierpnia 2012r. nasza córka Bernadeta wracając do domu z cudownych wakacji spędzonych nad morzem uległa bardzo ciężkiemu wypadkowi komunikacyjnemu. Uraz mózgu śródczaszkowy z długotrwałym okresem nieprzytomności i złamaniami kości czaszki…
Bernadeta Łagowska
„Pragnę podzielić się miłymi wspomnieniami z okresu, gdy uczęszczałam do szkoły średniej – Technikum Nr 4 w zawodzie technik usług fryzjerskich w latach 2013 – 2017. W tym czasie Dyrektorem Szkoły była Pani dr Renata Zięba. W klasach I – III wychowawstwo sprawowała Pani Agnieszka Malinowska, następnie w kl. IV Pani Marta Buszek. Miłym wspomnieniem jest klasa. Liczyła ponad 20 osób.